Sadržaj


Muzika prvobitne društvene zajednice

 

Muzika starih istočnih civilizacija

 

Egipat

 

Kina

 

Indija

 

Palestina

 

Mezopotamija

 

Muzička kultura Grčke

 

Muzika u Rimu

 

Razvoj notnog pisma

 

Višeglasje srednje vijeka

 

Trubadurska muzika

 

Razvoj muzike u Vizantiji

 

Duhovna i svjetovna muzika kod nas

 

Nastanak renesanse
Oblici renesanse

 

Nizozemska polifonija

 

Predstavnici renesanse

 

Instrumentalna muzika XVI vijeka

 

Renasansa kod nas

 

Obaroku

 

Predstavnici opere

 

Razvoj opere u XVIII vijeku

 

Opera buffa

 

Opera u Italiji i ostalim evropskim zemljama

 

Muzicki oblici baroka

 

Predstavnici Baroka

 

O pretklasici

 

Oblici klasicizma

 

Oblici romantizma

 

Predstavnici romantizma

 

Italijanska opera

 

Francuska opera

 

Njemačka opera

 

Impresionizam

 

Opšte odlike muzičke kulture XX vijeka

 

Baletska umjetnost

 

Muzička tradicija u Bosni i Hercegovini

 

Muzički život u Srbiji u drugoj polovini XX vijeka

 

Džez

 

Pop muzika i rok muzika

 

Primjenjena muzika

 

Leksikom muzičkih riječi i izraza

Razvoj notnog pisma
    Razvoj notnog pisma počinje u srednjem vijeku. Po ugledu na iskustva stare Grčke horovođa je davao neke znake dizanjem i spuštanjem ruku, što je značilo da melodija ide naviše ili naniže. Prvi znaci su bili akcenti, koji su značili podizanje ili spuštanje glasa. Oni su nazvani neume. Akcentima su se polako počinjale dodavati tačkice i kukice, stavljane iznad teksta. Ti znaci nisu određivali intervale. Uvođenje prve linije značilo je veliki korak naprijed. Tada su se mogla upisati tri tona f. Kasnije je dodata i druga linija, žutom bojom (bilježen je ton c) i treća, crna linija (bilježen je ton a). Na početak crte pisano je slovo-naziv tona koji se nalazio na njoj. Iz tih slova su vremenom natajali ključevi-F i C ključ. Kasnije se javio i G-ili violinski ključ.
    Gvido iz Areca je odredio položaj nota na četri linije i praznine. To je bilo dovoljno za zapisivanje koralnih melodija. Gvido je odredio nazive za prvih šest tonova, dok je ton si nastao tek u XVI vijeku.



<< prethodna